خط

درود جناب داریوش آقایی بزرگوار
سپاس از اشتراک این شعر زیبا
خواسته اید که شعرتان نقد شود. البته نظر استادان بزرگ سپیدسرا شرط است؛ اما برداشتی که من از شعرتان کردم، این هست که؛

_صفحه ی ذهن: اضافه ی استعاری (استعاره ی مکنیه).

_صفحه ذهن
خط خطی...
خط به خطش
خطِ تو...
شاعر ضمن به کارگیری زیبای واژه ی (خط)، ذهن خویش را به دفتری تشبیه کرده که تمام خطوط آن، از حضور مخاطب خاص، پرشده است.

_کاش که خط می زدی
چند خطی از
این خطوط...

خط زدن، عبارت کنایی هست و دارای ایهام متضاد در معنی ۱_خط زدن دفتر، که در این صورت، توجه به مفاهیم است. چون مثلا وقتی معلم دفتر را خط می زند، ابتدا می خواند، و بعد خط می زند.
۲_دور کسی را خط کشیدن و توجه نکردن.

شاعر در این بند، در قالب عبارت کنایی(خط زدن)، توجه خاص معشوق خویش را خواهان است.

به نظرم شعری کوتاه و زیبا است.


اما، تقدیمتان جناب آقایی بزرگوار:

من، هر روز،
به تکرار خطوط تاریک تاریخ،
خط خطی می شوم...
من خط خطی می شوم هر روز؛
در خطوط درهم لایه های زخم؛
در خطوط پرخم جاده های اخم؛
در خطوط مبهم خواب های چشم...
من، خط خطی می شوم هر روز:
در سکوت نگاهم؛
در چروک چشم هایم...
به رگ هایم نگاه کن!
دست هایم را ببین!
راز خطوط زندگانیم را،
از فال خطوط دست هایم،
رمز بگشای!
من،
خط خطی می شوم هنوز؟
زهرا حکیمی بافقی، کتاب صدای پای احساس.
برشی از یک شعر سپید.

سلام و درود بر همه ی دوستان شاعر و اساتیدِ محترم و سرورانِ گرامی
قبل از هرچیزی لازم می دانم که از محبت های همه ی دوستان و سروران ارجمند تشکرکنم.دست که جای خود دارد ، پایشان را هم می بوسم.
و امیدوارم مرا بخاطر چیزهایی که خواهم گفت ببخشند.

قالبِ شعر غزل نیست.اما از آنجایی که دوستان عنایتِ خاصی به غزل دارند؛ شیطنت کردم و به عمد تیک را نزدم که غزل ثبت کند، که شاید به بهانه ی اینکه قالب شعر را اشتباهی نوشته ام نقدی بشود.
من و دیگر دوستانی که غزلسرا نیستند ؛هربار گزینه ی نقد را فعال می کنیم که شاید نقدی فنی از شعرمان بشود وحرکتی رو به جلو داشته باشیم.به عنوانِ نمونه یکی از همین دوستان ؛ آقای عمادالدین صفایی دوست خوبم.

سپاس بخاطرِ همه ی گل هایی که دوستان لطف داشتند و برایم فرستادند؛چه پای سیاهه ی خودم،و چه جاهای دیگر که برای شعرِدیگر دوستان نظر داده بودم برایم مکرر گل و خوش آمد فرستادند.و هربار ایمیلیش برایم آمد به امیدِ نقدی سازنده ایمیل را خواندم.
دوستان و سرورانِ ارجمند بجز غزل، چهارپاره،رباعی .........
دیگر قالب ها و............چه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
البته بی انصافی نکنم و این را بگویم که شاهدِ نقدِ شعرهای نیمایی بوده ایم.
اما سپیدو غیره و غیره چه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
بی تعارف بگویم: گزینه ی نقد را فعال کردم که سیاهه ام را زیرِ ساطورِ نقد سلاخی کنند.