حادثه تلخ

مثل آن تلخ ترین حادثه ها می ماندی

برتن خاطره ها رخت عزا پوشاندی


تاکه از دفتر شعرم غزلی می خواندم

آیه ی یأس برای دل من می خواندی


مثل آن شاعر مهتاب که از کوچه گذشت

تا سر کوچه رسیدیم مرا پیچاندی!


من همان آدم ناشی که دلش عاشق شد

تومن سر به هوا را به کجا می راندی؟


توکه از رفتن وپژمردن من باخبری

دل برای من بیچاره چراسوزاندی...؟