منجلاب

در نگاه زیبایت ای سراب فریب من
چیزی مرا  سوی منجلاب میکشید..
در تیرگی گیسوان  شانه کرده ات
حسی مرا به مرداب هلاک میکشید
چشم من که بلورین قامتت بدید
بعد آن حسرتی بزرگ بدل میکشید
خورشید و ماه و گلستان و بهشت
رویت خط بطلانی بر آنها میکشید 
گویا پروردگار دو عالم بدست خود
آفریدو نقش رخساره ات  میکشید
از تو چه پنهان سرابین فریب من
انگشت اشاره ام برایت قلب میکشید 
 سمیر آبشار