گر نباشی!

گر نباشی به برم حال غزلخوانی نیست
محرم راز دلم جز تو کسی دانی نیست؟
طول عشق است درازای فراق من وتو
عرض آن ھم ھدر عمر، به ارزانی نیست
گر نیایی ھمه قول و غزلم باد ھواست
درجھان جز من مجنون به پریشانی نیست
چون سرابی به کویر دل زارم ای یار
آسمانم ھمه ابری شد وبارانی نیست!
ھرچه میجویمت انگار تودر سلخ شدی
ماه چارده به میان آمده پنھانی نیست
غمتو کھنه تر از عمر ھدر رفته ی من
چونکه ھرشب به برم ھستی و حرمانی نیست
گر بگویی که به زودی به وصالت برسم
تا به آن روز رسی جز شب ظلمانی نیست
عاجزم وصف توگویم که چنین است و چنان
مختصر، گر تو نیایی به تنم جانی نیست
بین که فرزانه به آھنگ دلت آرام است
درد عشقی به دلم مانده که درمانی نیست