روز زمزمه

وقتی که بیخوابی
ریشه میزند بجانت
بی اراده تمام فکر ها به سرت آوار میشوند
و شبت را پر از خاطره میکنند
باید نوشت
باید شعر گفت
باید جان داد پای این فکر ها
پای این خاطره ها
پای این، عصاره های زندگی
چه برای خوب هایش
چه برای بدهایش
البته بد که چه عرض کنم
بدترین خاطره از معشوق
برای عاشق شیرین است
چون این عشق است
که تمام بدی ها را هم
به زیبایی جلوه می دهد
 عاشق
همیشه یک راه دارد
برای پیچاندن دل خودش
که بگوید : نه
حتما این کار را به خاطر من انجام داده است
او دوستم دارد
او صلاح مرا میخواهد ..
او...
او....
او.....
و این (او )های پایان ناپذیر
میشوند اسطوره ی زندگی آدم
گاهی شعر میشوند در کتاب ها
گاهی داستان
گاهی حتی یک نقاشی
و گاهی هم در لابه لای نت های یک قطعه موسیقی
پنهان میشوند
باید جان داد به این خاطره ها
این ها
عاشقانه هایی میشوند بی پایان
شاید روزی..جایی..به دستشان برسد
شاید هم نه
شاید هرگز نفهمند که برایشان شعر یا قطعه ای ساخته شده
اما شاید یک روز
یک لحظه
در یک طلوع تکرار نشدنی
همه ی این ها را بفهمند
و آن روز میشود
روز زمزمه
روزی که هزاران بار به خود میگویند
کاش هرگز او را از دست نداده بودم
کاش...
ش.و_شاهو_