روی یار

سلام و عرض ادب جناب نصرالهی عزیز
از آشنایی با شما و اشعار زیبایتان بسیار خوشحالم
خوشحالم که از چشمه ی ذوق بیکرانتان می نوشم.

شعرتان حاصل جوششی است که بار ها آن را با صیقل ویرایش فنی تراش داده اید.برای همین است که با خواندن چند باره آن باز حلاوت و تازگی خاص خودش را دارد.
درست است که زبان شعر کهن است اما تعابیر و خلاقانه و ذهن سیال شاعرانه در آن موج می زند.
انتخاب زبان سرایش سلیقعه ای است و اصلاً معیار درستی برای درجه بندی آثار ادبی نیست،چرا که رسالت هنر چیز دیگریست.
اما به نظرم شما به رسالت هنر رسیده ای.بنده هم چون شما دلبستگی خاصی به زبان کهن دارم و شاید اگر خودم باشم در نوشتن به زبان قرون 7 یا 8 سخن بگویم،اما باور کنید سرودن با زبان معیار حال و هوایی دارد که در وحله ی اول وجود خود شاعر را سرشار تاز ذوق و عشق می کند.
به عنوان شاگردی خرد و همسنگری سیاهه نویس پیشنهاد می کنم که این ذوق سرشار را با زبان معیار هم بیان بفرمایید که بسی زیبا خواهد شد.

ای روی تو با چهره ی خورشید برابر
حق است که از دوری تو دیده کنم تر

شروعی عالی و زیبا

تو جلوه ای از ذوقِ خداوند جهانی
گویی که برای توجهان ساخت سراسر

بسیار زیبا ،حتی می توان تلمیحی ظریف هم در این شعر یافت

افلاک و کواکب همه در گردش پرگار
بر دایره ی چرخ تویی مرکز و محور

یکی از ابیاتی که بر دلم نشست و نشان از ذوق سرشار و دید ریز بین شما دارد،همین بیت است.
مراعات نظیر در یک بیت انسجام افقی را تضمین می کند ،حال اینکه شما با چینش صحیح ابیات ارتباط عمودی را هم رعایت کرده اید.

چون کودک بی مادرِ در حسرت آغوش
ای کاش بیایی که به پای تو نهم سر

بیتی شاعرانه و عاشقانه

با خون دل خیش نوشتم به تو خطی
از بخت بدم نیست در این شهر کبوتر

زیبترین بیت و شاه بیت این غزل به نظرم همین بیت است.
تلمیح به کبوتر های نامه رسان و همین طور تعابیر نمادینی که مخاطب خاص می تواند آنها را استباط کند و... همه و همه این بیت را زیبا کرده اند.

در کل بسیار لذت بردم و امیدوارم که همیشه بدرخشید و پایدار بمانید