راه بیابانیم

در راه بیابانیم قلبم را خنک کن با کلام خدا با عشقش
با ضرافت و الطاف او و محبتهای همیشگیش تا در جسمم
توان دارم*
همواره همراه عشق لایتناهی او باشم واز خود بگذرم برای زیبائیش و نادرتریت الطافش که به ما ارزانی داشت.
مارا از گل ظریف تر از کوه سنگین تر و از یخ گواراتر آفریدو از هر چیز بهترینش را بر ما نهاد*
تا اشرفی مخلوقات و نگین قلب او باشیم خدایا شکر بر بزرگواریت مهربان آفریدگار.
فرهاد گنجیه