مناجات باخدا

الهی...
حال من امشب ازهرشب که گویی خراب است
آنچه که عیان است چه حاجت به بیان است
دلتنگم درپی دل هایی که امشب ندارندحضور
خدایامن که نکردم خطایی ،پس چه بود قصور
من ازهر دری به هر دری به دست آوردم دلی
من که باکم بودنم بدون غرورم تنهاشدم ولی
ثانیه ی عمر درگذرو بدانی که هست ولی نه، کنارت
بدانی که تمام دردهایت دلیلش هست صداقت
الهی دردهایم به اوج خود رسیده
نفس هایم دراتاق تاریکم بریده
الهی عزیزانم یک به یک ازکنارم پرزدند
چه بی نوایم که ازتنهایی باتو حرف زدم
الهی دلی نباشد تنگ دلی، که نیست...
راز این دلتنگی،خوددانی که کیست؟
الهی حرف های شکوایه داررا به پای شرک نزن...
آنکه عالم و دانایی لحظه ایی برما پلک مزن...
کعبه ی عشق نام اول وآخر همان خداست
خدانه یکجا ونه آنجا که هرجاست خداست
الهی دستان خالی رامحتاج نااهل مکن
بی گناهان بی دفاع را دچارقفس مکن
نامت راامشب به سجاده نیاوردم به لب
خودت میدانی که ازتوچه کردم طلب
خداوندا مارا به حالمان وا مگذار
مناجات و شکستگی دل را به پای کسی مگذار.....