.
.
عاشقِ با #طو بودنم ، شیدائی اَم
با تو از کویِ غم گذشتم ، راهی اَم
در طلبِ دوست که #عمری حبسیم
نیست فغانم و طالبِ آزادی اَم
ماتم و اندوه کجا خم به اَبرو آوَرد
که سالهاست پی لحظه ای شادی اَم
ما در عرشِ برین منزل داریم صنما
در نظر خاکی ام امّا ..... افلاکی اَم
گرچه طالبِ روی تو شدیم مأیوسیم
دمادم خواستارِ آن یوسفِ کنعانی اَم
رخِ زردم مطاعِ #عشقِ تو ، بر ما بود
حال نگرانِ شکستنِ خُمِ رنگرزانی اَم
صبر پیشه کردم تا خود آیی به سویم
باز آ و لحظه ای عشق بنوشانی اَم
در کمند زلفت اسیری آخر آزادگیست
کاش مِهرم در دلت حَک کنی بنگاری اَم
خواهم که به عشقت سر نهم تا چه شود
حضرتِ عشق صدباره بمیرانم که راضی اَم
در چشم و دل ابری نهان شد زِ غمت
گویا دل گرفته و حال ، یک ابرِ بارانی اَم
قافیه هایم رو به تباهیست چه کنم
من هم شاعرِ شعرهای رو به زوالی اَم
گذاشت خال لبت نقطهٔ اِتمام بر این ماجرا
دیگر خجل از آه کشیدن شده ام ، فانی اَم
✍ #سعیده_تفضـلی_نیڪ ⚜
سلام
شعرزیبایی بود