لوح محفوظ ..

درودها و دستمریزاد

این سرود ، بیت الغزل معرفتست

مشحون احساس بلند وتر کیبات نغز و نمونه که

به غزل جانی بخشیده این نگاه معرفت و احسنت

و این شروع در خور و ارزنده بود

\" می نهم از جام لبهایت شرابی در میان \"


این ترکیب بدیع در تشبیهی بسیار بلیغ

با و جه شبهی عالی و همراه تصویر بلند معنی

و فراز ها هست در این شعر پر شعور و سزاوار توصیف

و با بهر گیری از ادبیتی در خور

مانند این تشبیه \" لوح محفوظست لبهایت \"

این هم عالی و بلیغ و پر مغز ومعنا

\"تا تو لب وا می کنی آید کتابی در میان \"

لب وا می کنی کنایتی از حرف زدن واین خود گرچه رایج اما

در جای خود خوب نشسته در معنی وحرف تو کتابیست

و این خود معنایی در پارادکس را در بر دارد

و بسیار عالی

وبیت :
از هوای گوهر دریای ژرف بیکران

راز های بسته دارد هر حبابی در میان

اینهم به نوبه ی خود عالی بود

اول اینکه اون \" هوا \" در معنی ایهامی عالی بکار رفته

که به معنی هوای معمول و دیگر هواداری و معنی دوست داری

که معنی دورش به عبارت گره خورده

و بعد این تتابع اضافات

که اگر در معنی عادی ان را بگیریم که دریا بخودی خود

ژرف است و بیکرانگی هم صفتیست برای دریا در معمول

واین ترکیب وصفی معمولیست و اما نه این دو صفت در مقام

تاکید است که این دریا معمولی نیست و دریای عرفانست و شناخت

واونوقت این توصیف ارجمند تر می شود

هوا و حباب و بسته اینها مراعات نظیر ند

و اما این \"هوای حباب \" در اینجا در بر دارنده ی رمز و رازی

سر بسته است و هیچ چیز در این میان بیهوده نیست واین هم

مضمونی لطیف بود و این \" میان \" هم حرف داشت

و در مجموع این غزل عالی مرتبه شر ح و تفصیل بیشتری را

می طلبید وعالی مرتبه بود ومشحون معرفت وعرفان

و از ادبیت بر خودار بود و اما اون \" چرخاندن \"بزعمم کمی در

متن ثقالت انداخته و زبان یکدست بود و تن به کلاسیک داده

که معمول بود ومتناسب این قالب ومعنی

دستمریزاد واحسنت و اما ختام هم عالی بود و رنگ بوی

ختم داشت و عالی مضمونی را در بر

که هر خواب و بیداری

برایمان محشریست اگر بدانیم

و پیام هم مهم بود وچشمگیر و زبده اش در ختام آمده

و همه ی پارامتر های شعر را در خود جمع کرده بود و سزاوار

تحسین و تمجید بود این سرود

آفرینان بر شما

و

و علاوه

"دل هر ذرّه را که بشکافی آفتابیش در میان بینی "


چاشنی مطبوعی بود

از ابن سینا

که کاملا بهنگام ومناسب آمده به میان و عالی بود

و د ر این " میان " چه آفتابها که می توان در بصیرت یافت

و بدرستی این واژه ی "میان" در معانی ایهامی فراوانی بکار می آید

و بسیار بدیع و نغز و پر مغز چاشنی شعر شده است