ذهــن آشفــتــه

1

پاک کنی می طلبم

که نقشم از ذهنت پاک کند

تیزابی

تا اثر غزلهایم از کاغذ ها بزداید

آتشی

تا تمام دفتر های شعرم

در خرمنی از شعله هایش

بسوزاند

2

قلمم بیوه شده

از جدایی جوهرش

نمی نگارد

واژه ی عشق

بر صفحه ی دلش

3

بر صفحه ی سفید خیال

عنکبوتی تار تنیده...

در کمین!

تا واژه ی عشق

شکار کند

از ذهن آشفته ام

4

شاعر دلها...

شعر عاشقم

با شعرت تصادف کرده

دل و روح

شکسته

در شفا خانه ی واژه ها بستری

و در انتظار

تا با واژگان بکرت

به عیادتش روی...

5

نشسته ام

 پشتِ حصار ِ

خلوت سکوت

تا تو رسی و بشکنی

حصار تنهایی ام را

6

در شوره زار زندگی

 بذر گیاهِ تلخ ِ افسون

با زهر ِ شیفتگی

به جانم پاشیدی

قطره قطره نوشیدم

تلخی ِ جام ِ شوگران را

تا لحظه لحظه

به آغوش گیرم

پیکر ِ مرگ ِعشق را

زیبا آصفی(آمـــــین)29/دی/90 تا 5/بهمن/90 مشهد