هر شب تو را به مهتاب تشبیه می نمایم
تو روی خود بپوشان تا او خجل نگردد
.............................................................
تو موی کن پریشان تا باد در او بپیچد
رقص گل و چمن ها بی هم تراز نگردد
..............................................................
چشمان خویش بگشا بر هر طرف نظر کن
تا دم به دم طبیعت خیره به دیده گردد
...............................................................
چون تیغ ابروانت آبدیده تر نباشد
بر قلب کند اصابت، دیگر علاج نگردد
...............................................................
با بودنت ای جان!دیگر نباشد حاجت
گر تو دمی نتابی خورشید گرم نگردد
...............................................................
هر دم رسد پیامی از هر طرف کلامی
تا صوت تو نباشد این دل جلا نگردد
................................................................
ای ماه تر ز مهتاب، روشن تری ز آفتاب
شمس و قمر به رویت، هرگز همتا نگردد
قوافی؟