ترانه

همیشه آخرش خوبه همین که قافیه اش باشی

میزارم اسممو شاعر اگه تو مصرعش جاشی

همین که مثل هم باشیم ردیف شعرمون جوره

به چیزی فکر نکن خوبم که غم از قصمون دوره

یه بیت از تو یکی از من خلاصه تا تهش میریم

چه وزنی توی حرفامه  کجای حسسمون گیریم

چی دادی خرد احساسم که گیج و منگم انگاری

تقاصه چی رو پس میدم دست از من برنمیداری؟

تو رو باور کنم یا نه چه فرقی میکنه واسم

که توی هر قماره من تو میشی آخرین آسَم