دنگ دنگ جرس

دنگ دنگ جرس از خفته دلان مینالد

وزمان در گذر است

عمر تا مي گذرد، حاصلش هيچ،،، يقينش هوس است

به مشام تو جوان نيز ز پيري بوئيست

خواب در پلك تو كردست رسوب

كاروان ميگذرد،

سهمگين راه بيابان در پيش

بانگ ناقوس فراخوان ،خبر دارانست

رهروان تيزترك مي گذرند

جنبشي مي طلبد كهنه ركود جسمت

رست و خیزی باید

با ل و پر زن بنشين بر طوبي

به صفيري بـِكـَن از بند قفس جيفه خويش

ذره اي باش وبچرخش بگريز از روزن

همت *گـَرد نگر ،ايده او خورشيد است 

پُرس وجوئي بنما  خانه آن دوست كجاست

رفتنت آسان است

ليك راهش همه پر بيم و خطر

گر نشانش بدل خويش مهيا داري،

غيرت قاصدكي را بطلب همره خويش

كه زمان در گذر است،

همچو آبي كه روانست بجوي

كوش تا عاشق باش ،

قصد استاد ازل را درياب

كه چرا نقش ترا چون خود زد

بخود آي از تو خدا ميخيزد

عاشقی وصلت تو با دریاست..............!!!!

  *(گرد وغبار)