معشوق ناپیدا

  

(معشوقِ ناپیـدا )
 
شبها به کُنجی میخـزم ، نجوایِ پنهانی کنم 
سُکنـا کنم میخانه را ، با باده پیمانـی کنـم
 
دادم به راهَت زندگی ، جانی نمانده درتنَم 
رُخ را نما ای یارِ من ، دیدارِ پایانی کنم

گاهی نشینم درگُذَر ، دوزَم دو چشمم براُفق 
شاید نشانی شد زِ تو ، مَحفل چراغانی کنم
 
گویا فقط درمیکده ، دیدارحاصل میشود
گرخوانَدَم با جان و دل ، درصحنه طوفانی کنم
 
بیتـاب و نا آرام دل ، همچون فِشارَد سینـه ام 
کی میشود تابَد رُخَت ، تا دست اَفشانی کنم
 
افتاده گیسو بررُخَت ، اَبری کُند خورشیدِ من 
کی وقتِ تابیـدن شوَد ، تا جان اَرزانی کنم
 
دائـم کنـارم بوده ای ، فریاد غافل بوده ام 
عَطرت کفایت میکند ، بر زخم درمانی کنم
 
دیدارِ رویت کی شوَد ، پیرم نموده هجر تو 
جانم فدایت می شود ، جانانه احسانـی کنم
 
صحرایِ دور افتاده ام ، یارا کویرِ تشنه ام 
بـارانِ لطفـت بر تنـَم ، بارَد سلیمانـی کنـم
 
نا دیده رُخ را عاشقـم ، دیوانـه ام در حیـرتم 
شمعی ومن پروانه ام ، چون زنده سوزانی کنم
 
تا پرده را بالا زنی . دل می تپد در سینه ام 
از یُمنِ دیدارت شوَم ، شاعر غزل خوانی کنم
 
شبها شده ذکرِ لبم ، عَجِّل فَرَج را ای خدا 
اشکِ"حبیبت" را نِگَر ، سجـّاده بارانـی کنم 

.........حبیب رضایی رازلیقی

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 وزن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن بحر رجز مثمن سالم