گاهی از شعر هایم بیرون بیا

گاهی از شعر هایم بیرون بیا:

من ،


خیابان های زیادی را

با خیالت طی کرده ام،،

نگاه های زیادی را

بی حضورت بدرقه کرده ام،

لبخند ی که از سر اجبار باشد

چشم ها غم را بیشتر نشان

میدهند....،

لعنت به چشم ها

هیچ وقت دروغ گوی خوبی

نبوده اند.....،


گاهی از شعر هایم بیرون بیا:

باهم قدم بزنیم،،

حرف بزنیم،

بخندیم،

حتی گریه را برای آغوش هم بهانه

کنیم

شانه به شانه ی هم ،کوه شویم

برای تمام قرارهای عاشقانه،

زندگی را فراسوی تمام بودن

ها باور کنیم......

اصلا،


مرا چه به شعر؟!

ببین نبود نت،چه به روزم

آورده است،

که تمام پیاده رو ها ی،

این شهر،

تنهایی ام را به رخم

میکشند،

و لبخند های،تلخ عکس ها

غم سنگین دلم را، فریاد

میزنند،

هیچ کجای این زندگی

طعم" دوست داشتن"را نچشیده
است،


گناه من چیست؟

که شب های دلتنگی ام را ،

باعکس هایت سر میکنم،

و روزهایش را..........!!!

مگر روز خوشی برایم مانده

است؟!

گاهی از شعر هایم بیرون بیا

یک" بودن" به تمام روزهایم
بدهکاری.....!!
#کبری_مینایی_جاوید