به جستجوی دلم

فرار می کنم از دست سایه های خودم
که چون غریبه شداین روزها برای خودم

کسی مقابل من ایستاده سرد و غریب
کسی به غیر تو ای، روح آشنای خودم

نمی شناسمت ای روح زخم خورده برو
به اشتباه خودت را نزن به جای خودم!

تمام خاطره ها را ورق زدم که مگر
بیابم از تو نشانی ، ز لابلای خودم

نبوده نام تو حتی میان گمشده ها
کجای فاصله هایی ، بگو کجای خودم؟

کسی گرفته دلم را و پس نمی دهد آه
چگونه تکیه کنم بی تو بر عصای خودم

میان این غزل آری ، به جستجوی توام
چه بیت ها که نرفتم پی ات ، به پای خودم

******

دلم برای خودم تنگ می شود ، بگذار
کمی نفس بکشم باز در هوای خودم

میان صفحه ی شطرنج روزگار ، ببین
دوباره من شده ام مات ماجرای خودم!

نمی رسم به خودم باز هم قرار شده
سه نقطه چین بگذارم به انتهای خودم . . .

لیلا باباخانی