غیرت جاهلانه

درود استاد عزیز
بسیار زیبا و حکیمانه

سلام و درو استاد زارع عزیز
صبحگاهان به مهمانی رفتن زیباست مخصوصا که در کنارش سروده ای خوانده شود
موفق باشید

درود شاعر گرامی

جناب آقای میرک آبادی عزیز، سلام علیکم.
................................................................
مرغکی را، بسته پای و، می پران
مر غک ازپرواز، گردد ناتوان.....
احمقِ بی دین، برای حفظِ دین
می خورد پشگل، به جای انگبین..
......................................................
بازهم حکایتی حکیمانه....باپردازشی زیبا وشیرن......خسته نباشید بزرگوار......
دختری شیرین و،شور(دل)انگیز داشت....کلمه ی (دل) به نظرمی رسد...اشتباه درتایپ است....
موفق باشید انشاءا........

سلام بر شما زیبا بود دوست عزیز

حکایت تلخی بود...دروداستاد گران ارج

با سلام استاد بسیار زیبا

حكايت زيبا و دلنشيني ﺍﺳت ، موفق باشيد

درود فراوان به استاد ارجمند جناب زارع

بزرگوار بسیار زیبا سروده اید
درکتابهای کلاسیک خیلی قدیم سروده ای
یادم هست که " شنیدم گوسفندی را بزرگی ؛
رهانیداز دهان چنگ گرگی
شبانگاه کارد بر حلقش بمالید
روان گوسفنداز وی بنالید
که از چنگال گرگم در ربودی
چو دیدم عاقبت گرگم تو بودی
دست حق نگهدار

درود بر استاد عزیز...مرحبا

سلام برشما بزرگوار. بسیارزیبا بود

درود هاااااااااااا
استاد زارع عزیزم

درود بر عزیز بزرگوار جناب زارع میرک آبادی
سروده ای زیبا و دلنشین و پندآموز بود

درود بر جناب زارع بزرگوار!
نغز و شاعرانه سروده اید.
آفرین ها بر شما.

سلام
استاد عزیزم
ممنون

درود جناب زارع
زیباست ، پر محتوا

بسیار زیبا

درود بر شما
بسیار زیبا
و زیبا
و بسیار زیبا

درود بر شما استاد باز هم حکایتی حکمت آمیز دیگر از شما
حلاوت کلامتان مستدام

درود بر دوست عارف
بسیار زیبا و حکیمانه بود