بازار جهان هزار و...

سلام بزرگوار همتبار
ایامی بود که دوستانی با دوستی دیگر در مکان دیگری با هم مشکل داشتند وبرای هم شاخه و شون تهدید و نقشه می کشیدند! دست تقریر این دوستان را در جای دگر جمع نمود ان دوستان و دوست باز به پای هم می پیچیدند و هر کدام از میزبان می خواستند از دیگری استقبال و پذیرایی نکند !!
و می گفند اگر بکنید ما می رویم و دوستان خودرا نیز با خود می بریم چرا چون فلانی فلان است و... وبر عکس دیگری هم به همین منوال از میزبان می خواست که ان دوستان نباشند و گرنه می رود و دوستان خودش را هم با خود می برد !!
ومیزبان را که جز عشق و محبت در سر نداشت می ازردند دلش را ریش ریش نمودند.
صاحب خانه با خود فکری کرد گفت بهتر است مکان و اتاقی را در اختیار انها بدهد که سنگ هایشانرا باز کنند و به نتیجه ومثل هر دعوایی اخرش به اشتی کنان برسند.
از این همه ماجرا تنها دونفر ماندن در اتاق وباقی میانجگر بودن و اصلاح را پیشه گرفته بودند و میزبان ساکت و نظاره گر!
یکی از دو طرف اهل دعوا مردی بود دنیا دیده و پر تجریه و زیرک و آن دیگر مردی غیور و عصبی!
مرد پیر و دنیا دیده در لفافه به او چیز می پراند و تنها طرف دعوایش می فهمید و دیگران متوجه نمی شدند اما مرد جوان و غیور و عصبی ما که دوستانش هم رهایش کرده بودند! می فهمید و ان وسط داد وبی داد می کرد و یخه ی حنجره خود را پاره می کرد که ایشان دارد به من توهین می کند اما خلق چیز نمیدیدند از او و او عصبی تر می شد و مرد دنیا دیده با زیرکی تنها یک شاخه گل می گذاشت و فضارا در دست خود گرفته بود به شکلی که همه مرد غیور مارا ملامت و نصحیت می کردند که ای بابا ارامتر که ایشان دارند به زیرکی تمام شما را فیلته پیچ می کنند شما نباید انفعالی باشید و هر دفه داد و بی داد و گوشه پس گوشه اتقاق را اعلامیه با عصابنیت بچسبانی و جو را از این متشنج تر کنی که به ضررت تمام می شود چرا که همه داد و بی داد شمارا می بیند و از او شاخه گل و سلام !!
اما کو گوش شنوا
و در نهایت هر دو رفتند و دوستان خود را بردند!
و روی سیاهی به روی میزبان ماند که این مکان جای مناسبی و و وزینی نیست!!

استادم تولدت مبارک

من هم ازطرف خودم وبقیه ی دوستان واساتید ناب
تولد برادربزرگوارم پورافشار را که یکی از مدیران وکاربران خوب وبااخلاق قدیمی سایت بودند را تبریک عرض می کنم
وامیدواریم که ببخشند و فراموش کنند مسایل گذشته رو
و مثل قبل حضور مفید وموثرشون رابیشترازبیش درجمعمون ببینیم......................

سلام و عرض ادب خدمت جناب استاد "ملحق "عزیز که پرچمدار صلح و صفا و مهربانی بوده اند هستند و خواهند بود به سهم خود به عنوان یکی از دوستان جناب استاد "سیاوش پور افشار "از ایشان تمنا دارم در وب سایت وزین شعر ناب بمانند و بدرخشند ایشان از معدود منتقدین ادبی در شعر امروز ایران هستند که تولید محتوا سر لوحه ی تلاش ایشان است در این زمینه قلم نیرومندی دارند به دلیل ذهن فعال و بیداری که دارند البته از رنجش ایشان در مقابله با آن یک استاد بزرگوار باخبرم غباری است باید برچیده شود در همین فرصت از آن استاد پیشکسوت دنیا دیده ی ادب دوست نیز تمنای بازگشت به محفل گرم ادبی ناب دارم اگر برای نوشتن مطلبی مستقل در این مورد شایستگی داشتم شک نکنید درنگ نمی کردم از من بزرگ تر که حرف ایشان هم خریدار داشته باشد و پیشکسوت بر من باشند بسیارند آن بزرگواران باید آستین همت را بالابزنند و صلح پایدار و صفای ماندگار برای تمامی کاربران شریف و نجیب ناب فراهم بیاورند درودتان نابی های اهل فرهنگ هنر ادب جوانمردی : دل دین دانش و معرفت سپاس