ای به ایران چون نگین شیراز من

درود استاد عزیز
به شعر ناب خوش برگشتید
همیشه از خوانش اشعار زیبای شما مسرور میشوم
موفق باشید

سلام بر گرامی برادر فاضل و فرهیخته ام،
حضرت استاد امیریان عزیز :

درود تان باد.


توفیق حضور در گلشن ادبستان فاخر و اشعار باهر حضرت تان را،
صمیمانه مغتنم شمردم، ضمن بهره مندی، حقیقتاً محظوظ شدم.


شکوه نگاه تان بر دوام.


با مهر
" آگاه " .

.

درود و صد درود استاد عزیز جناب آگاه

از لطف شما سپاسگزارم. بسیار مشتاق دیدنتان هستم . و خوشبختانه زیارت مجازی حضرتعالی در این سایت دست داد .
بهر حال دیدار شما و استفاده از شعر های زیبایتان هم غنیمت است . انشاله در سایت مورد صحبت باز عرض ادب خواهم نمود . لطف عالی مستدام . سربلند باشید

سلام و درود بزرگوار فرهیخته
احسنت و مرحبا
امیدوارم کماکان موفق و موید و محفوظ باشید
منتظر نظرات شما در باره سروده هایم هستم

عالیجنابان
جناب استکی / جناب انصاری . جناب رمزی / یا چشم یاری نکرده ویا واقعا امروز شعری از شما منتشر نشده . بهر حال ارزو کردم که از شعرتان بهره میگرفتم و در ذیل آن عرض ادب میکردم . سپاس از شما بزرگواران

درود بربرادر فرهیخته جناب امیریان عزیز.دوست گرامی زیبا میسرایید.از خوانش مثنوی زیبایتان محظوظ شدم.واین غزل کوتاه حقیر هدیه نثار روح
پاک لسان الغیب خواجهء شیراز غزلسرای بلند آوازهء جهان، جناب امیریان بزرگوار،اهل ادب و قلم سایت فاخر ناب و همهء هم استانیهای عزیزم. با کسب اجازه از حضرتعالی و با کمال احترام:
حافظ بیا که مرغ چمن خسته شد ز یار

گل عهد خود شکست چه رسمیست روزگار



بلبل ز ناله خسته شد و گل به خواب رفت

گویی نسیم نیم نفس رفت از این دیار

.

شاید غزال چشم درشت مغان سبز

دلگیر حرف چشمه شد و طعنهء بهار



آن ترک دلربا که ز حسنش نگاشتی

از یار دل برید و شکست عهد ماندگار



شیراز سرزمین گل و بلبل و نسیم

از دور دود و آهن و برج است آشِکار



حافظ بیا که خادم کویت غزل نوشت

شعر جلال حاصلی از لطف کردگار

۱۶شریور۹۴جلال پورسلیمانی

جناب پور سلیمانی عزیز
سپاس فراوان از محبت شما . بسیار از شعر زیبایتان لذت بردم .
شیراز . .شیراز دیگری است . تنها صفا ی سابق را ندارد . باید به غرقه های اجری کنار صحن خواجه بسنده کنیم تا شاید از برکت روح او کمی دل مصفا شود . هر چند حافظ هم انگار میگوید که دیگر باید دست بشوییم و ان صفا را نجوییم .من که هر گاه فالی می زنم . برداشتم چنین است

اشعار خواجه در بر . هر دم زنم تفأل
آ ید همیشه فالی . دستان ز دل بشویم
بقول جنابعالی دیگر از ترک دلربا و انچه زیبا رویان کشمیری را حسد بر می انگیخت خبری نیست
بهر حال . ماییم و نوای بی بینوایی ..دیگران نامی از زیبایی شیراز میشنوند ومن و امثال شما شیراز ی را به یاد داریم وبا خاطرات ان روزگار میگذارانیم

فرصتی کو که گریزم . بروم شهر دگر
شایدم باز شود دل که ز شیراز گرفت
البته من این شعر و غزل را گفته ام ولی هنوز این دیار و قبیله را به تمام جهان ترجیح میدهم ..زیاده گفتم . شرمنده . سپاس
+