فنا شدن

قلبم حواله کرد تو را،دستِ عقل داد عقلم بخنده گفت برو، هر چه باد، باد


درود بانوی عزیزم
بسیارزیبا قلم زدید
آفرین

سلام
بسیار زیبا سرودید
به اشعار درویش دعوتید

درود بر بانو.مثنوی زیبایی بود.

روزی دلم هوای تو را داشت نازنین دل خسته بود و تن نحیف بود وجان غمین
{دل خسته تن نحیف بودم نیز جان غمین }
احساس درد داشتم اندر همه عظام سیمین عذار غایب وطعم لبش مدام
{احساس درد داشتم اندر همه اعضام }
عظام = جمع عظم به معنی استخوان است
رابطه معقولی بین مصرع ها دیده نمیشود
احساس درد در اعضا و طعم لب مدام سمین عذار غایب ؟
....؟

قلبم حواله کرد تو را،دستِ عقل داد
واقعا زیبا

با سلام بانو بسیار عالی

درود بزرگوار.

سلام ودورود بانوی مهربان
مصرع اول شعرتان بسیار زیبا و امروزی کاش با همین لحن ادامه پیدا می کرد......
به هر صورت زیبا بود نازنین

زیباست