روی نگار

دروددددددددددد
بسیارزیبا ودلنشین بود استادبزرگوارم
احسنتتتتتت
میلاد مهدی(عج) ، تصنیف سرخ ترانه های انتظار،
بر عموم مسلمین جهان مبارک باد
اللهم عجل لولیک الفرج

زاد روز فخر عالم امکان
عدالت گستر جهان
حضرت امام زمان(عج) مبارک

سلام بر حضرت درویش

با سلام استاد بسیار عالی موفق باشی

کوس اناالحق زده سر،بر سر دار دیده ام........دروداستاد

سلام
زیبا ودلنشین بود .

درود برشما گرانقدر،سپاس از بذل لطف و محبتتان

به به...بسیار زیبا
من به خود نامده ام بهر حیات
هم ز خود اذن ندارم که کنم سد حیات
لاکن ای رازق قوت و غم و آه
کن مدد این دل آلوده گناه
تو علی و ولی و حاکم حکم ازلی
من گدای در میخانه ی آن لم یزلی

تقدیم محضر شما

درودها بر شما
زیبا ودلنشین
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تورا که من هم برسم به آرزویی
زادروز یوسف آل محمد(ص)بر شما تهنیت باد

آمده ام به کوی عشق،صیحه ی شوق سر دهم



کوس اناالحق زده سر،بر سر دار دیده ام


درود بر استاد بزرگوار
می آموزییم از قلمتان

درود بر شما


از دو جهان برون شدم،وز خود خویش رسته ام

زانکه دراین میان یکی را ز هزار ديده ام

درود برشما شاعر گرامي پاينده باشيد

................... .....................
زیبااا بود و دلنوااااز
هزارااان درود جناب مهرابی بزرگوار
عیدتان مباااارک

شايد آن روز که سهراب نوشت:
\"تا شقايق هست زندگي بايد کرد\"
خبري از دل پر درد گل ياس نداشت
بايد اينگونه نوشت:
هر گلي هم باشد، چه شقايق چه گل پيچک و ياس
زندگي بي مهدي
زندگي با غم‏هاست...
................... .....................
تقدیم به اهالی خوب شعر ناب:

منصور عمار از رهگذری که سرای قاضی بغداد در آن بود عبور میکرد. در خانه باز بود. منصور جلو در ایستاد و بدرون منزل نظری افکند. دید سرائی است بس وسیع و مجلل . داخل منزل شد و تمام قسمتهای آنرا با دقت نگاه کرد. توجه منصور به اطاقهای مفروش ، ظروف عالی ، غلامان و خدمتگزاران متعدد جلب شد و حیرت زده آنهمه خودآرائی و تجمل را نگریست سپس آب وضو خواست . یکی از غلامان آفتابه بزرگی را پر کرد و نزد او برد. منصور در نقطه ای که قاضی بغداد میدید نشست و آغاز وضو نمود ولی دستها را از بازو شست و پاها را از زانو. قاضی گفت ای منصور این چه اسراف است که میکنی و چرا اینهمه آب را بهدر میدهی ؟ منصور گفت ای قاضی تو که زیاده روی در آب مباح را اسراف میخوانی درباره این سرا و بوستان با این همه تجمل و اسباب که خدا میداند پول آنها از کجا آمده است چه میگوئی ، آیا اسراف نیست ؟ تو که احتیاجاتت با یک منزل کوچک و دو خدمتگزار برآورده میشود چرا اینقدر زیاده روی میکنی و اینهمه و بال را بردوش میکشی ؟
قاضی از سخن منصور بخود آمد، از عیب اخلاقی خویش آگاه شد، زندگی آمیخته به اسراف را بر هم زد، و از آن پس روش معتدلی در پیش گرفت ...

جوامع الحکایات ، صفحه 201

ازعشق وغزل شدم به افلاک

عجب غزلی سروده ای شاعر
عالییییییست