گفتم حالا که احساسم ، یاری نمی کند ...
ذوقم در حال خشگیده شدن است ( شاید به تاسی از زاینده رود ..)
بهتر است با ابیات گذشته ام ، خود نمایی کنم و با شما :
همکلام و هم صحبت شوم ....
که افتخاریست برای من ، با شما بودن ...
...........................................................................................................
ای که بـا نـام ِ تـو ، می پـو ییم راه
از تـو می جـو یـیـم راه ِ خـود ز چـاه
هـر که بـَر خـود ، وانـهادی ، وای ِ او
هرکه را خواندی ، سعادت بُرد و جاه
........................................
بر مال و مقام و منصَبـت ، غـرّه مباش
بـر شاخه ی عقل و معرفت ،ارّه مباش
ای دوست زمان ِ رفـتـنت ، چـون آمـد
حتّی بـه امـید ِ یک دهن ، درّه ، مباش
................................
دیگر نـه شعار ، که وقت ِ کار است ای دوست
این حرف زدن ها ، نه که کار است ای دوست
از روی سیاه ِ نـفـت ، شـر مـنـده شـو یـم
آخـر چه زمان ، دوره ی کار است ، ای دوست
.........................................
به پیـشانی ، نـشانی گر ، نـشانی
ریـا را از درون ، بیـرون ، نـشانی
...........................
درک ِ درد ِ مـردم ِ پُـر درد را
ای خدا بـر مردم ِ بی درد ، ده
................................
بوسه زن بر دستهای مادرت تا فرصت است
گر رَوَد فرصت ،بِـدان عمری پشیمان میشوی
......................
گـر تـوانی ، غـم مـخور ، زیـرا که ، عـمـر
با خوشی یا نا خوشی کم کم به آخر میرسد
......................
من از تـه ِ دل ِ خود ،با چند شاخه ی گل
گویـم مـبـارکت بـاد ، روز ِ پـدر ، پدر جان
..............................
تـا تـوانـی بـوسه زن بـر دست ِ لرزان ِ پدر
چونکه دست پینه بسته ، جایگاه ِ بوسه است
....................................................................................................
تا بعد و مصاحبتی دیگر ... یا حق