سه شنبه ۱۵ آبان
چه مینامی خود را؟ شعری از امیر حسین رضوانی
از دفتر ترانه بارون نوع شعر
ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۰ ۰۹:۳۴ شماره ثبت ۴۵۶۰
بازدید : ۸۰۳ | نظرات : ۲
|
دفاتر شعر امیر حسین رضوانی
آخرین اشعار ناب امیر حسین رضوانی
|
شب نامیدمت... تا در سکوت نگاهت اشک شوم و -دیوانه وار – ببارم بر دامان صبورت... تا از تاریکیت روشن دل شوم و بینا شود نگاه از ازل کورم... آسمان نامیدمت... تا بر بیکران آبیت رها سازم دردهای بی شمار روح دل آزرده ام را... تا جسم نیمه جان احساسم را آرامش و لطافت تن ابرگونت بالین شود و دستان پرستاران بالدارت تیمار کنند قلب زخم آلودم را... ماه نامیدمت... تا از حضورت بیاموزم رسم روشن ماندن در دل اقیانوس تیرگی را خیره ماندن به روی تابان خورشید را ومهر بخشیدن حتی از روشنایی عاریه را... ... تورا \"ماهِ آسمان ِشب \" نامیدم تو چه مینامی خود را؟ نابترین ماهِ آسمان بکرِ شبِ رمزآلودم...
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.