روزه و پند

حکمت آموز بود سرمشق شما استاد

درود گرامی
بسیار زیبا بودند

درود جناب رافع بزرگوار

احسنت بر قلمتان با پندی ارزشمند

آفرین دوست خوبم
بسیار شیرین و عرفانه شعر سروده اید
لذت بردم

جناب رافعی خوش خو ،

از دریای حکمتتان نوشیدم .... درود

سلام جناب استاد رافعی
قطعا کسانی که از طبیعت الهام می گیرند و به آن احترام می گذرند انسانهای پاک و دانایی هستند......درود بر شما و اثر زیبایتان.....

............ ......................
درود بر شما و اشعار زیبایتان
می آموزم از محضرتان
............. ..........................
روزی شیخ جعفر شوشتری را دیدند که در کنار جویی نشسته و بلند بلند گریه می‌کند. شاگردان شیخ، با دیدن این اوضاع نگران شدند و پرسیدند: «استاد، چه شده كه این‌گونه اشك می‌ريزيد؟ آيا کسی به شما چیزی گفته؟»
شیخ جعفر در میان گریه‌ها گفت: «آری، یکی از لات‌های این اطراف حرفی به من زده که پریشانم کرده.»
همه با نگرانی پرسیدند: «مگر چه گفته؟»
شیخ در جواب می‌گويد او به من گفت: « شیخ جعفر، من همانی هستم که همه در مورد من می‌گویند. آیا تو هم همانی هستی که همه می‌گویند؟! و اين سئوال حالم را عجيب دگرگون كرد.»

خیلی هم قشنگ
درود برشما

زیبا سرودید استاد گرامی
احسنت...

دو گل را بر کویرم دادی