نبود

دلم دلم
چه بی صفا
چه بی درنگ
به روز آشنایی ام
گره گره سکوت بی سبب طلب کند
بیا بیا
تمام قصه گل و جوانه و نسیم
به خنده ای
مرا که چون کبوتری سه رنگ
- نه یک کبوتر سفید -
به آسمان نیلی
اما نه!
به کهکشانی از کبودی و ملال
همیشگی شده
پریدنم
..... محک بزن!
بیا
که من بدون هیچ دانه ای
به هرکه میشود مرا امید
جلد میشوم...
سکون بعد مرگ
به رفتنی که میشود نبود
به گفتنی که میشود شنید
به سایه ای که میشود نداشت
قسم به آه بعد یک شکست
مرا به باوری قدم بزن
کمی گشاده تر
کمی عجین
مرا
تورا
به قصه ای نیاز میشود
تمام قصه نبود من....