بارشِ نعمت

آسمـــــــان تاریک شــــــــد٬ابـرغُـرّیـــــــــدن‌گرفت
رعــدوبرق‌آغــــــــازشــــــــد٬زودباریــــــــدن‌گرفت
آب‌جـاری‌شـــدبه‌دشت وازدلِ‌کوهی‌گــذشت
زیـرِپـایِ‌گُل‌نشست وریشــــهْ‌نوشیــدن‌گرفت
غنچــه‌یِ گُل بازگشـــت و٬رقـصِ اوآغــازشد
بهـــــرِبلبل ســـــازهاچون بادکـوبیــــــدن گرفت
بـاغ هــاآبـادودیـدم٬باغبــان خشنـــودومست
سینه هافـریادعشـق ولب سُـرائیـــدن گرفت
جلـوه گـرشــــدآفتــاب وجلوه ای زیبـــــاوناب
آن نَبُدهــرگزســـــــراب وعشـــق‌تابیـــدن‌گرفت
آتـــشی درزیـــرِآب وسـیـــــنه یِ گل هاکبــــــاب
شــــــدروان‌ازاوگلاب ووقـتِ‌بوئیــــــدن‌گرفت
دانــــه ها،شــــــدبـاروَر٬داس هادردســـــتِ یار
آمـــداین گـــونه خبــر٬دلبــــررَهِ چیـــــدن گرفت
دانهْ ســـــویِ‌آسیـــاب وگشـت عازم باشتــــاب
همچوشعرم‌رقص پایی گاهِ چرخیدن‌گرفت
داغـیِ آتـــــش رسیــــــــدوآبِ او شـــــــــدناپـدیـد
نانِ‌ناب‌آمـــــدپـدیـدوخوش‌خروشیـدن‌گرفت
بهـرِحــــامی شـدیقیـن٬باشدتـلاش ای نازنین
می‌رســـــدنعمت‌هـــرآنکه٬راهِ‌کوشیــــدن‌گرفت
دانــــــهْ غــنچــــه٬غــنچــــهْ گُل٬گُل شـــــــــــــدگـلاب
دانه یِ انگورمی٬دل شـــوقِ‌نوشیـــــدن‌گـرفت
چشـــم بـرهـــرجــــافتـــــــاد٬دردلِ نیکــــــونهــــــــــاد
ذاتِ حق آمـــدبه یادولحــظه یِ دیــدن گرفت