قلب و قلم

بانوی من
تنهایی همیشه دردناک نیست
بعضی از تنهایی ها زیباترین لحظات خلقتند
مثل وقتایی که فقط من تو قاب چشات جا میشدم
چشایی که قلب و قلمم را بهم پیوند میزد و دفترم را سرشار از عاشقانه ها می کرد
و تو چه ساده معنای تنهایی منو عوض کردی
دیگر تصویر من در قاب هیچ چشمی نمی رقصند
هیچ یعنی من در جهانی بی تو
بانوی من
با رفتنت قلمم شکست
وصدای شکستن قلبم را در خودش پنهان کرد
حالا هر روز برای ذره ای تسکین
دلنوشته ای مینویسم
من که نه
در واقع قلب و قلمم این دو یار دیرین
که اکنون تنها همدم همند صدای افکارم را بر دفترم جاری می کنند
دفتری که روزی سر شار از عاشقانه ها بود
بانوی من
پاک کن با آمدنت
بغض فرو خرده ام در میان مردم و اشک های پنهانیه نیمه شبانم را
حال که دیگر تنهایی برایم دردناک است مینویسم
تا صدای شکستن قلبم را قلمم به گوشت برساند
به امید اینکه روزی بخوانی و برگردی
صدای تو تسکین درد و چشمان تو آرامش روح من است
شاید زمانیکه بیایی قلمم دیگر تمام شده باشد
و قلبم عاشقانه هایش را بر هیچ کاغذی خط خطی نکند
زیرا دیگر جای آنها بر لبان توست تا قیامت ...

#رضاصفائی ....