رقص ساحل

تو ای پرنده ی تنها ببین دو چشمانم

به عشق چک چک باران همیشه گریانم

بیا و پلک دلم را چو پنجره وا کن

چو رقص ساحل در یا چو موج می مانم

هنوز عشق پریدن به بی کران دارم

ببین که قصه ی تنها پرنده می خوانم

قسم به غنچه ی دلها قسم به آزادی

که عطر شاخه ات ای گل به دل می افشانم

بیا و همسفرم کن به شهر رؤیاها

بیا که چهچه ساحل نشسته بر جانم

هنو ز راز دلم را به جاده می گویم

در این ترانه ی باران در این دو چشمانم

کرم الله کریمی-آبدانان