منزلي در دوردست

منزلي در دوردست

مهدي اخوان ثالث (م. اميد)

 

منزلي در دوردستي هست بي‌شك هر مسافر را،

اينچنين دانسته بودم، وين چنين دانم.

ليك،

اي ندانم چون و چند! اي دور!

تو بسا كاراسته باشي به آييني كه دلخواه‌ست.

دانم اين كه بايدم سوي تو آمد، ليك

كاش اين را نيز مي‌دانستم، اي نشناخته منزل!

كه از اين بيغوله تا آنجا، كدامين راه

يا كدام است آن كه بيراه‌ست.

اي برايم، به به رايم ساخته منزل!

نيز مي‌دانستم اين را، كاش،

كه به سوي تو چها مي‌بايدم آورد؟

دانم اي دور عزيز! اين نيك مي‌داني

من پياده‌يْ ناتوان تو دور و ديگر وقت بيگاه‌ست.

 

كاش مي‌دانستم اين را نيز

كه براي من تو در آنجا چها داري؟

گاه كز شور و طرب خاطر شود سرشار،

مي‌توانم ديد

از حريفان نازنيني كه تواند جام زد بر جام،

تا از آن شادي به او سهمي توان بخشيد؟

 

شب كه مي‌آيد چراغي هست؟

من نمي‌گويم بهاران، شاخه‌اي گل در يكي گلدان،

يا چو ابر اندهان باريد، دل شد تيره و لبريز،

زآشنايي غمگسار آنجا سراغي هست؟

***

آه

 

تهران، مهرماه 1341

برگرفته از كتاب:

اخوان ثالث، مهدي(م. اميد)؛ از اين اوستا؛ چاپ شانزدهم؛ تهران: نشر زمستان 1387.

پ . ن

شعر های این دفترتقریبا" فقط برای مطالعه و یاد آوری می آیند . دفتر « بیصاحب » نیست ؛ شاعرانش هم که در سایت حضور ندارند ... پس متعلق به شماست . خوشوقت می شوم که به اندازه بنده که فقط انتخاب کننده شعر هابوده ام مسؤولیت بپذیرید و هر نظری یانقدی حقیقی داشتید مرقوم بفرمائید ، امٌا طبیعتا" نه خطاب به بنده ی کمترین که هیچ ادعائی ندارم و فاقد وکالتنامه ازشاعرانی که شعرهایشان می آید ! ؛ خطاب به همه شاعران سایت و ازمیان آنان نیز ممکن است یک یا چند نفر پاسخگو شوند . خواهشمند است از«حاشیه » ، اتهامات خارج ازدنیای شعروادبیات ، ایراد گیری های بیمورد ومنفی گرا  بپرهیزیم ! .

پس ، از آنجا که دفتر شخصی بنده محسوب نمی شود خواهشمند است دربازدید خود تقاضای عمل متقابل  نیزنداشته باشند که ... معذورم .

شعررا نخستین بار در تیر 1344 به صورت کپی کاربنی از روحانی زاده ای کنکوری که با این شعر و بنابر این با اخوان ثالث مخالف بود در مسجد لولاگر تهران دریافت  کردم ؛ و بعد در مهر - آبان همان سال  ، بگمانم برای اولین بار توسط شخص شاعر منتشر شد . به این ترتیب از جدید ترین نسخه ای  که دراینترنت دیده ام ، و براساس همان کتاب منتشره بنام « ازاین اوستا  » در مهر - آبان 1344 است ، آورده ام .

از تشویق و ترغیب جناب آقای احمدیزاده و ادبائی دیگر ؛ و نیز همکاری برخی از مثبت ترین ، خونگرم ترین ، مشارکت پذیرترین ، مسؤولیت پذیر ترین ، خدمتگزارترین ، هرهنگدوست ترین و... مردمدوست ترین اعضاء سایت که خود مشاهده می فرمائید « به سهم خود » سپاسگزارم .