خوش به حالش نیست

نازنین هرگاه این طبع قلم کم می شود
شعر هم چون خانه میرزا قشم شم می شود
چون کمی روحیه ی اشعار بالا می رود
شعر هم جان می دهد عیسی مریم می شود
خوش به حال شاعری که وا ژه اش از تازگی
مثل شیر ومثل رود ومثل زمزم می شود
لیک آن شاعرکه حسش جای دیگر می چرد
دم به دم هر مصرع او گله رم می شود
خوش به حالش نیست آنکس که میان شعرها
دم به دم یک مصرعش شادو یکی غم می شود
یک نفر ثروت یکی مکنت یکی چون ما خوش است
هر که یک چیزی برای او فراهم می شود