امامِ مجتبی(ع)

جلوه گرشددرجهــــــان‌رویِ‌نکــویِ‌مجتبی
غرق درعطــرِسَمَن دنیــــــــــا،زِبویِ مجتبی
درسخاوت‌یک‌جهـــانی‌ریزه‌خوارِمکتبش
کی‌شَوَدپیدادگرچون‌خُلق‌وخویِ‌مجتبی
نامِ‌زیبایش‌حَسَن،کـرداروگفتــارش‌حَسَن
محوشدرنگین‌کمــان‌درحُسنِ‌رویِ‌مجتبی
شاهِ یکتــــــایِ کَرَم،میـــــــــــراث دارِمـرتضی
وعـده گاهِ طالبـانِ جــــــود،کـــــــویِ مجتبی
گَرقـدم جـــــایِ قـدم هایش گــذاری،آیداو
نیست‌حاجت‌تاکُنی‌تو،جستجـویِ‌مجتبی
راه ورفتـارش بُوَدسَرمنـــــزلِ‌مقصـــــــودِما
چشمِ‌دل‌هاخیره‌همــواره،به‌ســویِ‌مجتبی
افتخـــــــــارم هست تاجـان رافــدایِ اوکنم
هستیِ‌حـــــــامی‌گِرِه‌خورده،‌به‌مویِ‌مجتبی
روزه‌دارم‌ازگنــــــــــاه‌ومعصیت،ازظلمِ‌خلق
تاشَـوَدافــــــــــطارم ازآبِ سبـــــــــویِ مجتبی