كمي دير آمدي !

ديگرامشب برسربالين من زاري مكن

كم بدوش جسم بي جانم دگرباري بكن

كوله بارمن پراازاندوه وُدردوُغصه بود

آنچه ناليدي براي مردن من قصه بود

بي توهرشب درميان شعله هايم سوختم

چشم هايم پشت اين درانتظارت دوختم

تاكه باز آئي دوباره مرهمي دردم شوي

گرمي اين لانه ي مخروبه وُسردم شوي

من به جرم عا شقي دربندِزندان گشته ام

روزوشب هم سنگراين دردمندان گشته ام

كافتاب عمرمن اكنون به پايانش رسيد

عاقبت هم حكم اعدامم به فرمانش رسيد

مويه كردم عاشقم اما سزايم مرگ نيست

دربهاران هرنهال تازه اي بي برگ نيست

كس چه ميداند چه باشدروزگارسردمن

تاكه باشد مرهمي براين دل پردرد من

بامدادان انتظارهستم كه اعدامم كنند

گرچه ميدانم كه بعدازمردنم يادم كنند

مينويسنداوبه جرم عاشقي برداررفت

اونشددرمان دردش عاقبت بيماررفت

ليك امروز آمدي ، اما كمي ديرآمدي !

حال ازعشقت شدم ديگرزمين گيرآمدي؟
s@rv