مثل همیشه

مثل همیشه ...
شب است وگریه می دهد طراوتی شبانه ام
روشنی ستاره ها چو چلچراغ خانه ام
دلخوشم از طلوع با حس تمام آسمان
ندیده میروم ولی ٬نگو که بی بهانه ام
دلیل هر عدالتی رها شدن نمی شود
تمام عمر می رود... به حکم عادلانه ام
شبیه بوی یک گلم که می رودنماندنی
نچیده خشک می شوم به باغ آشیانه ام
خراب، خانه ات جهان ،بریده ام از این و آن
عجب ندار از دلم رمیده از زمانه ام!
رفیق شعر ها شده همدم خاطر تَرَم
نه راه پس نه راه پیش همسفر ترانه ام
بهناز سمیعی نژاد
۹۴/۲/۲۷