سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 3 بهمن 1403
    23 رجب 1446
      Wednesday 22 Jan 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        وقتی این همه اشتباهات جدید وجود دارد که می‌توان مرتکب شد، چرا باید همان قدیمی‌ها را تکرار کرد. برتراند راسل

        چهارشنبه ۳ بهمن

        آمپاس

        شعری از

        علی ابرار

        از دفتر چراغ خیال نوع شعر نیمائی

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۴ ۱۰:۴۴ شماره ثبت ۳۶۶۶۱
          بازدید : ۴۸۶   |    نظرات : ۳۷

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر علی ابرار

        وقتی که خدا منو گذاشت توی آمپاس تانوبتم بشه
        برای شکستنای احساس
        وقتی دنیا باهام سرلج داره و
        منو چپونده توی قصه های  قرطاس
        وقتی فرشته ها همه بی خیال من شدند
        وباهام شدند حساس
         وقتی که شیطونم دیگه کلاساشو باهام بهم زد ومشروطم کرده.
         منم موندم دوباره توی همون کلاس
        وقتی دیگه دلم جای یه سرسوزن براش نمونده
        وجونم شده ارزون تر از یه دست لباس
         وقتی دلم مثل یه اتاق پرازباروت شده
        دارم شلیک میشم به سمت وسواس
         وقتی که حس باختن قمار منو افلیجم کرده
        باخودم تو آینه میشم ناشناس
         وقتی که دیگه جایی برای موندن ندارم
        کجابرم ازدست دنیای خناس
         
        وقتی که توی زمان خودم گم شدم.
        عکسی شدم تو دست عکاس
         
        وقتی پل های پشت سرمو بادستام خرابش کردم
        نمونده جایی برای عجز و التماس
         
        وقتی که کارد به استخونام رسیده.
        دردم گرفته یاایهاالناس
         
        وقتی که آب ازسرم خیلی خیلی گذشته باشه.
        باید بچکونه تو سرم ماشه
         وقتی سنگهای زمین وآسمون روسرم هوارمیشه
        این ازخوش شانسیمه بگو باشه
         
        وقتی که دیگه نمی دونم کی هستم وچی هستم  وکجا هستم
        دیگه بودنم چه فایده می تونه باشه
         
        وقتی عشقم مثل جذامی دیده ها ازم فرارمیکنه...
        یا زندونی شد وبالهاشو بستند وهمش تو ای کاشه
          خدایا چرا دست دست میکنی منو بکش وراحتم کن خودت که میدونی حاضربمیرم ولی انفرادی نباشه
         خدایا من نمی تونم   طاقت بیارم از تبعید می دونی که رازم فاشه
         
        21اردیبهشت 93
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        7