اذان

صـــدا آمد ، صـــدایِ دلنـــوازی
که شدهنگامِ‌عشـق‌وسرفرازی
نـــــدا آمد ، نــــــدائی آسمـــــانی
که قـــدرِ خــالقِ خــــود را بدانی
شنــــو آمد ، صــــــدایِ دلنشـینی
که باید بهــــرِ شکـــرِ حق نشینی
بگـــــو : اللهُ اکبــر بنــــدگی کُـن
فقط،بهــرِ رضــــایش‌ زندگی‌ کن
بگوتنهـــاتوئی و غیـــرِ تو نیست
به قــدرِ ذرّه ای مانندِتــو کیست
محمد ، خـــاتمِ پیغمبـــران است
هم‌ایشـان،سروَرِ کُلِ‌جهـان‌است
ولایت بَــر علی زیبنـــده باشد
چنان‌حیدرچه‌کَس‌بخشنده‌باشد
شتابت ای مسلمــان ، در عبادت
بُوَد ، بالاترین عشــق و سعـادت
بُوَد این ، منتهــــایِ رستـــگاری
از این بـرتر نبـــاشد ، هیچ کاری
نمــــا تعجیل ، در هــر کارِ خیـری
چسان‌گــویم‌ثوابش‌ رابه شعری
بُوَد این بهتــرین فصلِ امورت
مسطح می کنـــد راهِ عبــورت
بزرگی لایقِ آن کــردگار است
یگانه خــالق و پـروردگار است
بگــو تنهـــا توئی و غیرِ تو نیست
مسلمان‌برترازاین‌گفتگو چیست
اذان اسـت واذانسـت واذانست
زمانِ شــکرِ معبودِ جهـان است
نـــداآمد،نــــداازعمــقِ جــــانم
که در،درگاهِ ایــــزد،ناتـــوانم