يکشنبه ۲۷ آبان
قطعه203 شعری از مهدی رفوگر
از دفتر گزیده ها1 نوع شعر سپید
ارسال شده در تاریخ جمعه ۲۹ اسفند ۱۳۹۳ ۱۴:۳۲ شماره ثبت ۳۵۵۴۰
بازدید : ۳۰۰ | نظرات : ۱۱
|
آخرین اشعار ناب مهدی رفوگر
|
از من نمی هراسی
ایستاده ام میان میدان
غرش کنان
پنجه بر خاک کشان
تو سرخوش و مست
جست می زنی بالا و پائین
این سوی و آن سوی
صدای خنده می آید
رعد آسا از هر سو
قبیله آهوان
قبیله شیران
تمسخر میکنند مرا
آهو بچه من
به سخره گرفته ای مرا
سلام
سپاس خداوندی را که ذات کیهان است ....... ذرات وجودش کائنات را در برگرفته ......هرچه سپیدی از اوست ......هرچه سیاهی از ما .....نظم آفرین جهان هستی ......سال رو به مدار نو خویش می رود .....باشد که تقدیر نویی بر ما بسازد ....... بر تقدیر خویش به سپیدی بنگریم گرچه سیاه باشد ......نظم در بود ها و نبود هاست .....چنان که گر نبودی ....بود می شد ....جهان زیرو رو می گشت و ما ناپدید ......امیدوارم سال نو را در کنار عزیزان و دوستداران خود ....به شادی و تندرستی آغاز و در زبان فال نیک زنید تا بر همه نیک آید ........
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.