ماه

گر چه میدانم
اما هنوز
تو نه خاکی و نه سنگی
تو برایم ماهی
که شبی نیمه شبی
با تو دارم سر صحبت گاهی
تو نه آن جرم پر از حفره ی بی جاذبه ای
تو همان سنگ صبوری که من غمزده در خلوت خود
عقده ها با تو گشایم که تو از راز دلم آگاهی
به خلاف شب پر نور و ملال آور شهر
پرتو نازک و رویایی تو
پیش پای دل سر گشته گشاید راهی
آنقدر با تو خودمانی شده ام
که تو را یکسره تو می گویم
تو هنوزم که هنوز است
برایم ماهی