دوستدارم

زندگی،یعنی لمس قطرات بارانی که بر صورتت میلغزند ونگاهی که میتوان در ان محبت را یافت بی گمان تپش های قلبت نبض دقیقه های زندگی،ام میشود  گرمی آغوشت،در خیس باران،دنیایست رویایی، آرامبخش  و گرمای وجود سراسر مهرت،به دنیایم،جان میبخشد  از این پس تو را از آغوشم جدای نمیکنم،همچون نوزادی در اغوش مادر  به سان او،چنان دلبسته که هر کدام با دیگری جان میگیرند