پرندگان سرطانی

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر مهدی یوسفی نژاد( لولی وش)

آخرین اشعار ناب مهدی یوسفی نژاد( لولی وش)

مباد دوباره بلغزی
روی  ریمل ِ کف ِ  دستت
که روزگاری
یازده شماره را عروس ِ شهر کرده بود !
 
آخر
به نیت کدام آواز ِ بی زوار
فالگوش می ایستی
بر دیوار ترک خورده ی  لبانم ،
چکاوکِ  حنجره ام  
در همان آخرین  جمعه ی طعم  ِ توت !
جا مانده و ُ مسلول شد

حالا
صدایم را که خط کنی
در نت ِ آخر
تنها سکسکه ی ابر  را می شنوی
که در تدارک بارن
بی تاب  می غرّد !

باران هم که به کارت نمی آید
یادت هست ؟! 
دانه های ریخته از غرور ِ ابر
چگونه
روی شانه های چتر ِ بی خیالی ات
تشییع شد ؟!

هرگز مباد
حتی یک قدم
از یازده قدم ِ مانده به حنجره ام  برداری
که اینجا
پر از پرندگان ِ سرطانی ست !
نشسته بر  گنبد ِ بغض
 که آجرنمایش در ذوق میزند ....

۰

شاعر درخواست نقد دارد