شوری دل عاشق

غروب که میشود و هوا خنک
آنکه دوستش دارم
به رسم عادت
آهنگ رفتن به بازار می کند
شور میزند دلم و
قلبم به تندی
انگار
دست و دلم با هم میلرزد
میگریزم از خود و
پناه میبرم به زیر زمین
کهنه شرابی آنجاست
جرعه جرعه پایین میرود از گلویم و
با خود غم و دلشورگی ام را هم
فرو میبرد
کاش دلم
شور او را نمیزد
میترسم میان شلوغی بازار و
نگاههای شور
بوی عطر خوش تن کثیفی
مرا از خاطر او ببرد ..
عبدالله خسروی