چشم های مادرم

با لفظ آتش ای دچار دوري وسردي
آنقدر از تو می نويسم تا که برگردي
من با غم شيرين عشقت ماجرا دارم
بر من مباد آرامش دنياي بي دردي
دستي بگير از دست بيمار غزل هايم
افتاده باغ ذهن من در بستر زردي
اين قسمت از قسمت اساطيريست وقتي نيست
يکدل شدن در سرنوشت هر زن ومردي
تصوير چشمان تو و قاب خيال من
ننشسته بر برق نگاهت هاله گردي
اي چشم هايت آشنا از کودکي بامن
در چشم هاي مادرم بانو چه می کردي؟
من فکر زندان سفر بودم زليخايم
وقتي که از چاه قرارم در می اوردي
ديگر قلم تاب جدايي را ندارد دوست
آنقدر از تو می نويسد تا که برگردي