درماهِ خدا لطفِ خدا جلوه گر آمد
صد شکر که این طالعِ مسعود برامد
هنگامِ صیام است و قیام است سحرگاه
افشان نمِ اشکی ، که شبت را سحر آمد
از مأذنه ،گلبانگ مناجات بلند است
بانگی که گلِ باغِ جنان را ثمر آمد
هر لحظه ی این ماه ،گرانقدر و عزیز است
ماهی که شبِ قدر دران مُستَتَر آمد
"شهرُ رمضان اُنزِلِ فیهِ القُرِآن" گفت
آن یار کز او گردشِ دَورِ قمر آمد
رُخ داده بسی واقعه در این مهِ والا
میلادِ پسر آمد و قتلِ پدر آمد
در نیمه یِ این ماهِ خدا یافت ولادت
صلحی که قیام شهدا را اثر آمد
دان، صلحِ حسن پایه ی عاشورِ حسین است
زیرا حَسَنین هر دو گل از یک شجر آمد
بر قامتِ والایِ رسالت به همین ماه
از سویِ خدا خَلعتِ قُدسی ،سفر آمد*
در نوزده یِ ماه نگویم که چها رفت!
گز گفتنِ آن خونِ دلم از بَصَر آمد
بر فرقِ عدالت ز جفا خنجرِ بیداد
جاکرد و فغان از دل احباب برآمد
دیگر تو مکن، شرحِ سخن ای دلِ غمگین!
کز سوزِ کلامِ تو به عالم شَرَر آمد
مارا به دعا یاد نما وقتِ سحرگاه
اَلعَفو چو گفتیّ و تورا دیده تر آمد
التماس دعا
دیماه 1377
خوانندگان ارجمند به شاعرانگی خود خواهند بخشید ، شعر که نمی شود گفت نظمی است که سالها قبل سروده ام
توضیح
* برخی گویند شبِ معراج هفدهم رمضان بوده است