آخر آبان شدم

از غم دلدار خود ، بی سر و سامان شدم

رفت نگار از برم فارغ از این جان شدم

سبز مثال بهار زرد مثال خزان

اول نوروز بود آخر آبان شدم

ناز دو چشمان او حسرت دیدار من

دولت چشمش ربود هر چه پریشان شدم

هر چه به پایش فتاد این دل رنجور من

رفت شتابان و من مست و خرامان شدم

خنده ی مستانه ام گریه ز دوریّ اوست

هیچ نداند چرا این همه نالان شدم

با همه دلدادگی راند ز کویش مرا

رود نبودم ولی قطره ی باران شدم

هر چه تمنا نمود این دلم از بهر دوست

دوست رهایم نمود در بدر آن شدم

گوهر دردانه بود در صدف خویشتن

بهر دو چشمان او شعر و غزل خوان شدم

مرغ دلم پر کشید یار چو دامن کشید

از غم هجران او وَه که چه ویران شدم

از عطش روی دوست دل شده بیمار عشق

هر چه که تب کرده ام آن همه درمان شدم