نمی شناسمت

فاطمه جان

اسم من مسلمان است

ولی نمی شناسمت

رو به قبله تو خم می شوم

خاک درگه خدای تو می شوم

ولی نمی شناسمت

زبانم ترا دوست دارد

اشکهایم ترا می خواند

در ره سیرت تو پایم راه می رود

ولی نمی شناسمت

آنجا که بایدهاست درون دلم نیست

آنجا که نبایدهاست درون دلم هست

از کرمت تو ،از بخشش تو می دانم

ولی نمی شناسمت

آنجا که عروس شدی

و گلهای سفید زندگیت را بخشیدی

آنجا که باشکم سنگ بسته ات

وانمود کردی سیری

آنجا که مظلومیت را پر شراره کردی

ولی نمی شناسمت

برای من سوختی و ساختی

برای من ماندی در دل زمین ، پنهان

برای من

ولی نمی شناسمت

فاطمه جان

حلالم کن

آنقدر به من نزدیک هستی

که بوی از بهشت درمشامم جاری

فاطمه جان

حلالم کن

هنوز... هنوز