رباعیات حسّانی 8

رباعیات حسّانی 8

بی خیالِ دل شکستن ها بخــــــند

یاد آن ساحل نشستن ها بخــــــند

دور کن کابوسِ خواب آلود شب

روزی با آتل گسستن ها بخنــــد

***

یارِ من خورشید زیبایم تویــی

آبِ صاف و رنگِ دریایم تویی

در نبودت بار ها دل ناله کـرد

باورم شد دین و دنیایم تویی

***

روزگاری خانه ام ویرانه بـــــود

راه و رسمِ زندگی شاهانــــه بود

عشقِ و امروزی مرا بی خانه کرد

در دیارِ عارفان بی خانه بـــــود

***

دلم بخشید زخمِ هر زبانـــی

به یک آهِ دلم سوزم جهانــی

جهانی که ندارد قدر انســان

خدایا کاش نباشد زندگانی

***

دلم با مرگِ عشقم آرمیـــــده

هزاران غصه را با غم چشیــده

تمامِ عمر خود بیدار و زخمی

توجان کندن به استادی رسیده

***

بگو تا زنده ام یارا نمی بخشی خطای من

سفر کردم به دیدارت ببین مهر و صفای من

کنارت بلبلی بودم به چه چه عادتی دارم

همین مستانه خندیدن نمایی از وفای من

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 23/01/1392