خیال بهاریم

در دشت زیبای آزادی
با خیال بهاریم قدم میزنم
دلم میخواهد
بلبلی در باغ رویاهایم
آواز سرزمین باران را بخواند و
من سرمست از تمام پیروزی ها
آشکارا با اشک هایم بازی کنم
فصل سبز رهایی
به من حس بودن میدهد و
شوق زیستن
در رقص ملایم هوا
و عطر نسیم امید
آدم ها در دشت های سبز وزیبا
با خوشبختی پایکوبی می کنند
انگار رها شده ام از تنهایی و
لبریزم از حس بی انتهای دوست داشتن
خوشحال میشوم روزی
کسی از آسمان شکایت نکند و
دیگر
انسان ها بطرف هم
سنگ پرتاب نکنند
سرما عاقبت میرود و
روسیاهی اش به زمستان میماند
گم شوید غم ها
در فصل جوانه زدن نهال های تازه
باید شادی ها را آبیاری کرد ..
عبدالله خسروی ( پسرزاگرس)