پرستار

به نام قادر سبحان و ستار

که مخلوقی زخلقش شد پرستار

میان بوستانی سبز و پر گل

گلی را هدیه کرد از عشق سرشار

محبت در دل پاکش زند موج

طریق عشق اوست وصف گفتار

نه روز آسایشی بهرش نهاده

نه شب خوابی بُود همواره بیدار

شریک درد و رنج دیگران است

تمام لحظه هایش وقف ایثار

بُود لبخند او تسکین دلها

محبت از وجود او پدیدار

پری آسا سبک بال و سبک گام

میان دردمندان اوست هوشیار

پر از مهرو سپید قلب و سید پوش

صبور و پر تحمل است و برد بار

پرستار مظهر عشق خداییست

ز شور عشق خالق گشته سر شار

بُود فرخنده بر تو زاد روزت

زنم بوسه به دستانت پرستار

مدینه ولی زاده جوشقان