فارغ از عشق

ای فارغ از عشق و جنون با من کمی هم کیش تر

با عاشق دیوانه ات رحمی بکن درویش تر

در کیش مهر و دلبری بی سوز دل عاشق نه ای

اول به خود سوزن بزن آنگه به یارت نیش تر

گفتی که در مرز جنون بی پا و سر خواهی مرا

در دیده ام بنگر ببین دیوانگی زین بیش تر

بنگر درون سینه ام قلبی که از تکرار غم

از داستان سینه و قلب زلیخا ریش تر

ای بود من از بود تو اندیشه ام مقهور تو

هرگز ندانستم منم یا تو به خویشم خویش تر

گر دیده می بازی به من یا بنده می سازی ز من

باید ز خویشت بگذری حال اندکی پا پیش تر

علی نیاکوئی لنگرودی 1392/12/18 تهران