باور نمی کنم

باور نمی کنم که دلت مال من شود

غیر از خراب و خسته شدن حال من شود

 
فردا که روح عاشق عزلت نشین تو

بی همزبان چو روح سبکبال من شود

 

کاری مکن که فاصله را بیشتر کنی

تا غم حریف هر شب جنجال من شود

 

امشب سراغ خواجه ی شیراز می روم

شاید گرفت و آمدنت فال من شود

 

باور مکن از اینکه به من تن نمی دهی

واماندن و شکستنت آمال من شود

 

بانو! مرا رها کن و بگذر از عشق من

ترسم که روزگار تو پامال من شود

 

دنیا تو را برای کسی دیگر آفرید

باشد که بعد از این چه کسی مال من شود...